Kastriot Gashi

Para dhjetë viteve, ka qenë një serial që e përcillja (Prison Break - e transmetonte Fox-i nëse nuk gaboj). Në mes tjerash, njëri prej roleve negative aty, pas arratisjes nga burgu, nisi të përpiqej disi t'i lente anash marrëzitë që kishte bërë në të kaluarën. Filloi të mbante trajnime rreth zhvillimit personal. Nisi t'i ecte mbarë; njëri prej termeve të narracionit të tij - captivity of negativity - burgosja i negativitetit. Një quote nga seriali: "Jemi rob të identiteteve tona, jetojmë në burgjet që i krijojmë vetë." Burgu i negativitetit ushqehet më së shumti nga informatat që i marrim çdo ditë nga rrethi shoqëror, njerëzit, mediat… të fokusuar vetëm në rrëfimin e ngjarjeve negative që ndodhin çdo ditë, vetëm zi e terr. Mediat zakonisht zgjedhin vetëm lajmet më negative për m'i transmetu - sepse ato shiten më së shumti. Hans Rosling në librin e tij Factfulness (një libër briliant) kur flet rreth asaj që e quan - instinkti i një perspektive të vetme - në lidhje ...

Dje, nëpër media e rrjete sociale vështirë se të zinte syri diçka tjeter përpos imazheve të çantave të mbushura me €€€ dhe arrestimeve nga ana e policisë dhe prokurorisë. Nuk është se kam pas shumë kohë me i përcjellë të gjitha detajet e kësaj ngjarje - të them të drejtën - mirëpo ma zuri veshi një lajm për arrestimin e edhe një programeri në tërë këtë ngjarje. Natyrisht, asesi nuk e paragjykoj epilogun e këtij procesi dhe siç thuhet, secili person i arrestuar është i pafajshëm deri në vendimin e gjykatës. Meqenëse unë vet jam pjesë e komunitetit të programerave - forme kjo interesante e manifestimit të jetës 🙂 m'u kujtua një ligjëratë e një personaliteti të njohur për programerat - Robert Martin apo i njohur ndryshe si Uncle Bob (në vazhdim t ë tekstit - Aga Bob). Aga Bob njëherë e pat elaboru pozicionin e programerit prej një perspektive gati kozmike. Nëse e mendon, rrallë apo fare nuk gjen ë sot pajisje apo mjet i cili nuk funksionon përmes një softueri të programuar nga prog...

Kâjta e koritë njërin! (Populli) Në momente të errëta të sinqeritetit me vetëveten, ndoshta do të dëshironim të ishim më të suksesshëm në jetë, të kishim më shumë pasuri, të mos kishim bërë gabime jetësore të pariparueshme, të ishim më të zgjuar, më punëtor, më me autoritet, më me fat, më të guximshëm, më të hijshëm... Me një fjalë, shumë gjëra mund të na mungojnë në jetë për të cilat lakmojmë. Në lidhje me lakminë, filozofi gjerman Friedrich Nietzsche, përdor shprehjen frënge " ressentiment " - me theks tek ndjenja e poshtërimit që ndjejmë për diçka që dëshirojmë t'a kemi por nuk mundemi. Megjithatë, Nietzsche nuk insiston se lakmia është domosdoshmërisht diçka e keqe. Në mënyrë interesante i pasqyron disa veçori të njeriut të ressentiment-it (lakmitarit): "Përderisa njeriu fisnik jeton me besim dhe i hapur me veten e tij ("i drejtë" dhe ndoshta edhe "naiv"), njeriu i ressentiment-it nuk është as i drejtë, as naiv, as i ndershëm dhe i drejtpërdre...

Të mësuarit e një gjuhe të huaj si duket nuk i bën njerëzit më të zgjuar. Mësimi i një gjuhe programuese, ka mundësi. Kur fëmijët mësojnë kodim, tregojnë ngritje të aftësive kognitive, kreativitetit, matematikës, dhe logjikës. Inteligjenca është më tepër sesa ajo çka dijmë; është gjithashtu edhe mënyra se si mendojmë. Adam Grant

 

Politikanët janë sikurse pelenat, duhet me i ndërru shpesh, për të njëjtat arsye (Mark Twain) Shpresoj se më në fund kemi hyrë në këtë fazë - sepse deri tani - 20 vite me një pampers. Nuk ka më komoditet në mesin e partive politike për vota të garantume - i kam të garantume unë votat. E jo! Askush nuk duhet me i pasë më votat e garantume, vetëm të MERITUME. Kështu që, është për t'u përshëndetur ky nivel tjetër i vetëdijes qytetare. Kur qytetari e mban përgjegjës pushtetarin me anë të votës, ka më shumë shpresë se gjërat do të fillojnë të ecin për së mbari edhe në sferat tjera. Shteti duhet të jetë ai që i garanton të drejtat e barabarta të individit. Jo partia, jo kolektivizmi partiak apo provincial. Hajde urime edhe festa e madhe kombëtare e Pavarësisë!